ΚΑΛΕΣΜΑ

ΚΑΛΕΣΜΑ

Θυμάσαι το σφύριγμα του καραβιού κάθε πρωί;
Πως έσκιζε την αχνιστή ησυχία κι έψαχνε ανυπόμονα
να μας εύρει;
Κάλεσμα ζωής έλεγες.
Τρύπαγε αόρατα τους τοίχους
και κάθονταν προκλητικά
πότε πάνω στο μπουκαλάκι με το ινδιάνικο άρωμα
πούχες τοποθετημένο στην τουαλέτα σου
πότε πάνω στις κινέζικες βελόνες
μ' αυτές στόλιζες τα μαλλιά σου.


Άλλοτε πάλι κι'  αυτό γινότανε τις περισσότερες φορές
θρονιάζονταν μέσα στον καθρέφτη.
Προσπαθώντας τότε να τον καθαρίσεις
έβλεπες τον εαυτό σου να μεταμορφώνεται
σ' ένα αιχμηρό ερωτηματικό 


Από την Συλλογή Περιπλανήσεις